Τα Βασικά συστατικά της

Η ινδική κουζίνα «παντρεύει» τις ιδιαί­τερες γεύσεις που προσδίδουν τα κα­ρυκεύματα με απλά, καθημερινά προϊό­ντα, όπως το γάλα και το γιαούρτι. Φη­μίζεται για τα μπαχαρικά της. Πραγμα­τικά, ακόμη και τα βραστά λαχανικά  χουν γεύση από μπαχαρικά. Τα κυριότε­ρα είναι ο κόλιανδρος, η δάφνη, το κύ­μινο και το κάρι. Από την Ινδία, επίσης, προέρχεται το πιπέρι, το σινάπι, η κανέ­λα και το μοσχοκάρυδο. Πιο συγκεκρι­μένα, η παραδοσιακή κουζίνα χαρακτη­ρίζεται από τα παρακάτω συστατικά: ΚΑΡΙ: Καρύκευμα που μπορεί να περιέχει διάφο­ρους συνδυασμούς με κόλιανδρο, πιπέ­ρι Καγιέν, μαύρο πιπέρι, κανέλα, μουστάρδα, τζίντζερ, κουρκουμά, τσίλι, μοσχοκάρυδο, σκόρδο, γαρίφαλο και άλλα. Στην Ινδία και την Ινδονησία το κάρι ετοιμάζεται ειδικά για κάθε φαγητό, το οποίο διαφέρει από περιοχή σε περιο­χή και ως προς τα υλικά και ως προς τις αναλογίες. Με το κάρι αρωματίζονται διάφορα φαγητά με κρέας, λαχανικά, ρύζι και αυγά. Στο εμπόριο κυκλοφορεί σε μορφή σκόνης.

ΚΟΥΡΚΟΥΜΑΣ (ΤΟΥΡΜΕΡΙΚ): Ινδικό βότανο, «συγγενές» του τζίντζερ, με τεράστια θεραπευτική αξία. 'Έχει χαρακτη­ριστικό άρωμα και πικρή, όξινη γεύση.

ΣΑΦΡΑΝ: Ακριβό μπαχαρικό, με ευχά­ριστη γεύση και χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα, χρησιμοποιείται σε μικρές πο­σότητες (σε μεγάλες δόσεις θεωρείται τοξικό). Το σαφράν (κρόκος ή ζαφορά) παράγετε κυρίως στην Ελλάδα και κυκλοφορεί με τη μορφή ινών ή σκόνης.

ΚΟΙΝΟ ΠΙΠΕΡΙ (ΑΣΠΡΟ-ΜΑΥΡΟ): Πα­ρασκευάζεται από τους καρπούς του φυτού piper nigrum.'Έχει έντονο άρωμα και καυτερή γεύση και χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλες τις συνταγές.

ΣΠΟΡΟΙ ΜΑΡΑΘΟΥ: Προέρχεται α­πό το φυτό φινόκιο. Χρησιμοποιείται σε σαλάτες, σούπες, φαγητά με κρέας και ψάρι.

ΚΑΡΔΑΜΟ: Μπαχαρικό γνωστό και ως νεροκάρδαμο. Στο εμπόριο κυκλοφορεί σε μορ­φή σπόρων (που αλέθονται για το μα­γείρεμα) ή σε σκόνη, η οποία όμως χά­νει γρήγορα το άρωμά της. Ολόκληρο το φυτό χρησιμοποιείται σε σαλάτες.

ΣΠΟΡΟΙ ΣΙΝΑΠΙΟΥ (ΜΟΥΣΤΑΡΔΑΣ): Μπαχαρικό το οποίο προέρχεται από το φυτό sinapis alda (το άσπρο), sinapis nigra (το μαύρο) και sinapis arvensis (το άγριο). Στη μαγειρική χρησιμοποιείται το άσπρο (από το οποίο παρασκευάζεται και η μουστάρδα) και το άγριο, ενώ στη φαρμακοποιία το μαύρο.

 ΚΥΜΙΝΟ: Μπαχαρικό το οποίο έχει πολύ χαρακτηριστικό άρωμα, δυ­νατό και βαρύ, με πολύ έντονη γεύση. Αποτελεί σημαντικό συστατικό σε πολ­λά καρυκεύματα, όπως στο τσίλι, το κάρι και διάφορες σάλτσες.

ΤΖΙΝΤΖΕΡ (ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ): Μπαχαρι­κό το οποίο διατηρείται φρέσκο για 2 ή 3 εβδομάδες. Αφού ξε­ραθεί και περάσει από επεξεργασία, θα το βρείτε στο εμπόριο σε μορφή σκόνης και σιροπιού.

ΚΟΛΙΑΝΔΡΟΣ: Μπαχαρικό γνωστό ως Κοριός ή Κουτβαράς. Δεν έχει ωραία μυρωδιά παρά μόνο όταν αποξηρανθεί. Χρησιμοποι­είται στη μαγειρική ως συνοδευτικό σε κρέας και μανιτάρια. Επίσης, χρησιμο­ποιείται στην αρτοποιία, τη ζαχαροπλα­στική και την οινοποιία (κατάλληλο για την παρασκευή λικέρ), αλλά και ως α­ρωματικό στην μπίρα.

ΜΕΛΙ: Η γλυκιά ρευστά θρεπτική ου­σία που παράγουν οι μέλισσες είναι μια τροφή πλούσια σε ιχνοστοιχεία και μέταλλα. Έχει πολλές εφαρμογές, τόσο στη ζαχαροπλαστική, όπου χρησιμοποι­είται ως γλυκαντική ύλη σε πολλά γλυ­κίσματα, όσο και στη μαγειρική, όπου προστίθεται σε διάφορα αλμυρά πιάτα.

ΔΑΦΝΗ:  Συναντάται με τα ονόματα Βάγια ή Λάσυρος ο ευγενής. 'Εχει μεγάλα σκουροπράσινα φύλλα και ιδιαίτερο άρωμα, που γίνεται ακόμα πιο έντονο όταν ξεραθεί.

ΙΝΔΙΚΗ ΚΑΡΥΔΑ: Χρησιμοποιείται ποι­κιλοτρόπως: Οι Ινδοί πίνουν το γάλα της ως ρόφημα και χρησιμοποιούν τη λευκή εσωτερική σάρκα της ως γλυκό ή ως συστατικό για την παρασκευή διά­φορων σαλτσών.

ΑΜΥΓΔΑΛΑ: Ξηρός καρπός που χρησι­μοποιείται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.

 
___________________________________________________________________________________
Ταξιδεύοντας με το Voltagr και συνταγές από το VoltaKoyzina